ایده‌آل طرفداران به واقعیت پیوست | نقد و بررسی بازی Call of Duty: Modern Warfare

سری بازی‌های Call of Duty یکی از بهترین و در عین حال پرطرفدارترین شوترهای اول شخص تاریخ صنعت ویدئوگیم است که هرسال، نسخه جدیدی از آن به انتشار می‌رسد و طرفداران به خوبی از آن استقبال می‌کنند. کمپانی اکتیویژن که به عنوان شرکت مادر و ناشر فرنچایز Call of Duty شناخته می‌شود، سه استدیوی مختلف را به عنوان مسئول توسعه نسخه‌های این مجموعه تعیین کرده است که طی یک چرخه سه ساله، به نوبت بازی‌های خود را منتشر می‌کنند. قرعه سه ساله کمپانی اکتیویژن، در سال 2019 به نام استدیوی Infinity Ward در آمد و این استدیو هم تصمیم گرفت یکی از محبوب‌ترین سه گانه‌های مجموعه را ریبوت کند. سه گانه Modern Warfare همواره یکی از پرطرفدارترین و خواستنی‌ترین سه گانه‌ها در مجموعه Call of Duty است که برای مدت زیادی خبری از آن نبود. از همین جهت این استدیو، سه گانه مدرن وارفیر را دستخوش یک تغییر اساسی کرد و باری دیگر نسخه‌ای بدون شماره (ریبوت) را از آن توسعه داد و به انتشار رساند. بازی Call of Duty: Modern Warfare، دنباله‌ای بر سه گانه قبلی نیست و از طرفی هم نباید آن را بازسازی نسخه اول دانست؛ ریبوت، به معنای روایت داستانی جدید و متفاوت، بر پایه کاراکترها و بستر روایی نسخه‌های شناخته شده قبلی است. این به معنای آن است که در این نسخه، قطعا با کاپیتان پرایس دوست داشتنی همراه خواهیم شد و ممکن است بسیاری از کاراکترهای محبوبی که در سه گانه اصلی کشته شده‌اند، باری دیگر در بازی حضور پیدا کنند. بازی Call of Duty: Modern Warfare یکی از بهترین اتفاقاتی بود که در صنعت گیم سال قبل می‌توانست رخ بدهد و خوشبختانه می‌توانیم انتظار دنباله‌های آن را هم داشته باشیم.

برخلاف نسخه‌های اخیر مجموعه Call of Duty، اکتیویژن روی محتوای آنلاین چندنفره بازی‌های خود تمرکز کرده بود و این مهم تا جایی پیش رفت که در بازی Call of Duty: Black Ops 4 بخش داستانی تکنفره به طور کامل از بازی حذف شده بود و جای خود را به یک مولتی پلیر تمام و کمال بخشیده بود. البته بازخورد طرفداران علاقمند به بازی‌های چند نفره کاملا مثبت بود و استقبال زیادی از این بازی کردند. بازی‌ای که نسخه اول چهارگانه‌اش را می‌توان یکی از بهترین تجربه‌های داستانی مجموعه COD دانست. پس از حمایت تمام قد اکتیویژن و استدیوهایش از تجربه‌های چندنفره و آنلاین، دیگر وقت آن رسیده بود که یک بخش داستانی تمام عیار را تقدیم به طرفدارانی کنند که Call of Duty را به عشق داستان نظامی و بخش تکنفره هیجان‌انگیزش تهیه می‌کنند. راستش را بخواهید، ریبوت سه گانه Modern Warfare با اختلاف بسیار زیادی، بهترین تصمیمی است که مدیران کمپانی اکتیویژن تا به امروز برای مجموعه پرطرفدار خود اتخاذ کرده‌اند. بازی Call of Duty: Modern Warfare نه تنها جزو بهترین نسخه‌های مجموعه بلند بالای COD رده‌بندی می‌شود، بلکه به راحتی و بدون شک می‌توان آن را یکی از بهترین روایت‌های داستانی از جنگاوری‌های مدرنی دانست که امروزه دامن بسیاری از مناطق خاورمیانه را به آتش کشیده‌اند. بخش داستانی این بازی، بازیکن را به افغانستان و دیگر مناطق جنگ زده خاورمیانه می‌برد و از همان دقایق ابتدایی آن به خوبی پیداست که DNA ارجینال مجموعه Modern Warfare را به ارث برده است. روایت بی‌پرده و خشن Call of Duty: Modern Warfare از جنگ‌های خاورمیانه و تمرکزش روی ابعاد تاریک و پنهان این جنگ‌ها (البته که جنگ‌ اصلن یک بعد تاریک از چهره انسان است) مثل سو استفاده از کودکان و قتل عام انسان‌های بی‌گناه و شکنجه‌ و … باعث می‌شود که این بازی را یکی از بهترین آثار مربوط به جنگاوری‌های مدرن در تاریخ صنعت گیم بدانیم. اثری که طی گذر سال‌ها، خاک کهنگی روی آن نخواهد نشست و پس از مدت‌های طولانی هم تجربه آن مثل روز اول تاثیرگذار، کوبنده و فراموش نشدنی خواهد بود.

بازی Call of Duty: Modern Warfare از تمام جهات یک اثر کامل و بدون نقص جلوه می‌کند. ویژگی‌های فنی و گرافیکی بازی کاملا درخور یک اثر پرچمدار نسل هشتمی هستند و به جرات می‌توان آن را زیباترین بازی شوتر سال 2019 معرفی کرد. داستان بازی طی کات سین‌های سینماتیک متعددی روایت می‌شود و کارگردانی آن‌ها را می‌توان کاملا در حد و اندازه آثار هالیوودی دانست. از طرفی هم عملکرد هنرپیشه‌های صداگذار در روایت مهیج و نفسگیر داستان هم بی‌تاثیر نیست. بازی در طول چپترهای مختلف، وارد مکان‌های متفاوتی می‌شود و هر مکان به معنای تعدادی کاراکتر جدید است. فرح کریم،  یکی از کاراکترهای مهم و دوست داشتنی بازی است که گذشته‌اش به طور کامل در طول بازی مورد بررسی قرار می‌گیرد. از اتفاقات خونین و کابوس‌وار کودکی‌اش در دوران جنگ و جنگیدنش در سنین خردسالی گرفته، تا بزرگ شدنش در پرآشوب‌ترین نقطه جغرافیایی زمین و تلاش بی حد و اندازه‌اش برای آزادسازی سرزمین مادری‌اش. قسمت تکان دهنده ماجرا اینجاست که این کاراکتر، تنها یک شخصیت افسانه‌ای و بیرون آمده از ذهن ماجراجوی نویسندگان بازی نیست، و البته با استناد از روی یک شخصیت حقیقی هم نیست؛ اما بدون شک باید آن را نماینده بسیاری از کودکان و جوانان مناطق جنگ زده‌ای دانست که در تمام طول زندگی‌شان، حتی یک روز را هم در آرامش کامل سپری نکرده‌اند و از کودکی با صدای شلیک و انفجار بزرگ شده‌اند و روزانه، بسیاری از بستگان و دوستان خود را از دست می‌دهند. سرکشی‌های Call of Duty: Modern Warfare به یک شهر کوچک خاورمیانه‌ای و نشان دادن محله‌های سرزنده و پویایی که به یکباره زیر سلطه هیولای جنگ به خاک و خون کشیده می‌شوند، از جمله با ارزش‌ترین رکن‌های داستان‌سرایی در این اثر به شمار می‌رود و باعث می‌شود که احترام زیادی برای این بازی قائل شویم.

شایان به ذکر است که تمامی محتویات سرگرم‌کننده بازی Call of Duty: Modern Warfare تنها به بخش داستانی آن خلاصه نمی‌شود و در بازی یک بخش مولتی‌پلیر شدیدا اعتیادآور و سرگرم کننده نیز قرار دارد که تمامی ویژگی‌های محبوب و پرطرفدار نسخه‌های اصلی سه گانه Modern Warfare را در خود جای داده است. به طور کلی این بازی محتوای بسیار زیادی برای به تصویر کشیدن جنگ‌های مدرن در خود دارد و قطعا چندتا از به یاد ماندنی‌ترین لحظات گیمینگ عمرتان – چنانچه طرفدار سبک شوتر اول شخص باشید – برایتان رقم خواهد زد. از طرفی هم عملکرد بازی از حیث صوتی و موسیقی متن‌هایی که به موازات حجم سنگین خشونت‌ها و بی‌رحمی‌های تصویر اوج می‌گیرند، کاملا قابل قبول است و می‌توان آن را در کنار گرافیک چشم نواز و فیزیک مثال زدنی بازی، از جمله ارکان مهم و ارزشمند بازی دانست. بازی Call of Duty: Modern Warfare یک بارگذاری مجدد برای سه گانه مدرن وارفیر محسوب می‌شود و اینطور که از پایان‌‎بندی آن پیداست، در آینده قطعا شاهد دنباله‌های بیشتری از آن خواهیم بود و تاحدودی همکاری مجدد کاپیتان پرایس و کاپیتان سوپ، با استناد بر کات سین پایانی بازی تایید شده است.